ďťż

Arafatka, Kefija

site
Internet to potęga « Obserwuję, myślę, piszę – serwis Goldenrose
zacznijmy od najbardziej istotnego faktu. wyczytałam, że chusta, która powszechnie nazywana jest arafatką w rzeczywistości jest KEFIJĄ, znaną podobno jeszcze przed zaistnieneim Arafata.
ma ktoś oficjalne fakty w tym temacie?

kolejna sprawa; co ona symbolizuje aktualnie?
znalazłam wiele teorii - wstawię te najprawdopodobniejsze moim zdaniem.
-jest ona symbolem sprzeciwu do systemu, Babilonu
-jest symbolem dziewictwa,
-jest tylko modą . ?
co Wy otym myślicie?
są jakieś fakty na ten temat?


o ile wikipedia jest wiarygodnym zrodlem...


Kefija (arab.: كوفية‎, kūfījah ang.: keffiyeh, arabic scarf, ) - tradycyjne arabskie nakrycie głowy. Kwadratowy kawałek materiału, przeważnie bawełniany, złożony i owinięty w różny sposób dookoła głowy. Występuje wiele odmian, wiele palestyńskich kefiji jest wykonana z mieszaniny bawełny i wełny, która charakteryzuje się tym, iż zachowuje ciepło i schnie szybko. Przeważnie złożona na pół, tak iż formuje się trójkąt, sfałdowany następnie na czole. Często kefija utrzymywana jest na odpowiednim miejscu za pomocą pętli ze sznurka, nazywanej Agal (عقال‎, ʿiqāl). Niektórzy noszący tę chustę formują z niej turban, podczas gdy inni noszą ją luźno opadającą na ramiona i plecy. Kefija najczęściej jest biała, z czarnym lub czerwonym wzorem. Prosta, biała kefija jest najbardziej popularna w państwach Zatoki Perskiej, wypierając niemal całkiem inne wzory z Kuwejtu i Bahrajnu. Biało-czarna kefija jest najbardziej rozpowszechniona w krajach Lewantu. Biało-czerwona natomiast jest najbardziej związana z Jordanią.

Kefija jest często wymawiane jako keffijeh, keffija, kaffija, kufija i in. To pokazuje różne rozumienie i transliterację języka arabskiego na alfabet łaciński, które różnią się w zależności od regionu. Uważa się, że nazwa wywodzi się od miasta Kufa (الكوفة‎, al-kūfah). Czasem używana jest nazwa ghutra (غطرة‎, ġuṭrah głównie w Arabii Saudyjskiej i Bahrajnie), szmagh (شماغ‎, ąmāġ) lub hatta (حطّة‎, ḥaṭṭah). W Polsce potocznie funkcjonuje nazwa arafatka, używana odnośnie chusty jasnej (białej, zielonej) z ciemniejszym wzorem (czarnym, czerwonym). Nazwa pochodzi od nieżyjącego przywódcy Palestyńczyków - Jasera Arafata.

Palestyński symbol narodowy [edytuj]

Jaser Arafat w nieodłącznej kefiji.

W latach 30., kefija stała się symbolem palestyńskiego ruchu narodowego, jako efekt skojarzenia jej z terenami i ludnościa wiejską (w opozycji do noszonych przez mieszkańców miast fezów). Była używana przez Palestyńczyków popierających wielkiego muftiego Jerozolimy Amina al-Husajniego w czasie tzw. Wielkiego Powstania (buntu Arabów palestyńskich wobec brytyjskich władz mandatowych, trwającego w latach 1936-1939). Brytyjczycy zabronili noszenia kefii w Jeninie, pojawiła się nawet propozycja naczelnego dowódcy, aby zamykać wszystkich je noszących, ale nie zostało to podchwycone przez jego podwładnych. Później stała się "znakiem firmowym" Jasera Arafata, którego trudno było ujrzeć, a co dopiero sfotografować bez tej charakterystycznej chusty. Nosił on kefiję w sposób tradycyjny, ale także zawiązywał sobie drugą na szyi.

Drugą znaną osobą noszącą kefiję była Lajla Chalid, członkini zbrojnego skrzydła Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny (LFWP). Kilkanaście fotografii terrorystki pojawiło się w zachodniej prasie po porwaniach samolotów przez LFWP w 1969 i 1970 roku. Przeważnie przedstawiały one Lajlę noszącą kefiję w stylu muzułmańskiej kobiety (hidżab), udrapowanej na głowie i ramionach. Było to o tyle niezwykłe, iż kefiję kojarzono z arabskim maskulinizmem, stąd taki wizerunek brano za manifest równości z mężczyznami w walce zbrojnej z Izraelem.

Od wybuchu Pierwszej Intifady i pojawieniu się Hamasu, jako rywala Organizacji Wyzwolenia Palestyny (OWP), kolor wzorów na chuście świadczy obecnie o politycznych sympatiach noszącego. Biało - czarna, "palestyńska" kefija kojarzona jest obecnie z OWP i Fatahem. Zielona, będąca koloru islamu, łączy się z sympatiami wobec Islamskiego Dżihadu. Czerwona kojarzona jest z socjalizmem i zwolennikami ruchów panarabskich. Często noszą ją członkowie Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny i Demokratycznego Frontu Wyzwolenia Palestyny. Czasem jest także noszony przez sympatyków Hamasu, którego członkowie najczęściej używają masek narciarskich.

Ludzie z Zachodu noszący kefije [edytuj]

T. E. Lawrence - Lawrence z Arabii.

Prawdopodobnie najbardziej znaną osobą pochodzącą z Zachodu noszącą kefiję był brytyjski pułkownik Thomas Edward Lawrence (znany bardziej jako Lawrence z Arabii), który używał prostej, białej chusty. Ubierał się w stylu arabskim, aby uzyskać poparcie Arabów, którymi dowodził w czasie I wojny światowej. Jego wizerunek został spopularyzowany przez epicki film o nim, w którym Lawrence'a grał Peter O'Toole.

Z powodu postrzegania Arabów jako sprzymierzeńców w czasie I wojny światowej, nieme kino zwłaszcza amerykańskie chętnie używało kefiji jako charakterystycznego elementu kostiumów. Przykładem tutaj może być rola Rudolfa Valentino w produkcjach Szejk (1921) i Syn Szejka (1926). Kefija niewątpliwie służyła do dodania "egzotyki" fabule filmu.

Wzrost sympatii do Palestyńczyków, zwłaszcza w latach po podpisaniu porozumień z Oslo (1993), doprowadził do szerokiego używania kefiji jako symbolu solidarności z narodem palestyńskim. Na Zachodzie najpopularniejsze stały się biało-czarne, klasyczne chusty. Najczęściej noszone na szyi niczym zawinięty szal. Później pojawiły się także zakończone prostokątnie, z wizerunkami palestyńskich flag. Po wybuchu Intifady Al-Aksa w 2000 roku na wielu kefijach zaczęto umieszczać także graficzne wizerunki Meczetu Al-Aksa.

Z wielu różnych powodów, amerykańscy i brytyjscy żołnierze podczas wojny z Irakiem i późniejszej jego okupacji, często byli fotografowani i filmowani z kefijami na szyjach. Najczęściej były one koloru khaki i z czarnym wzorem. Powodem tego mogły być próby zjednania sobie arabskich mieszkańców, jak również względy praktyczne. Najczęściej spotyka się obrazy żołnierzy noszących kefije złożone w trójkąt i zawiązane wokół szyi. W ten sposób chustą można zakryć nos i usta, co w połączeniu z goglami lub okularami zapewnia doskonałą ochronę przed piaskiem pustynnym.

Kefije stały się modne pośród młodzieży w Europie i Stanach Zjednoczonych. Podobnie jak T-shirty i spodnie khaki lub moro, które z wyposażenia wojskowego lub bojowego stały się dostępne dla powszechnego użytku.


w Rzeszowie nie spotkalem sie z tym zeby ktos nosil arafatke. Wlasciwie sie nie dziwie bo zwazywszy na nagonke na islam i Arabow mogl by dostac...
ja mam oryginalna arafatkę prosto z Izraela i czasami ją nosze
a ja widzę sporo emo i pink ludzi z arafatkami na szyjach. zwłaszcza w centrach handlowych.
trochę mnie to irytuje, ale cóż. mody nie powstrzymasz ^^
sama mam tą najprościejszą biało-czarną. znalazłam w szafce rodzicielki. ma coś ponad 20 lat i została z Niemiec sprowadzona
noszenie jej przeze mnie wynika z sympatii do krajów arabskich. i z ogólnego wyglądu.
może nikt mnie za to nie zabije ^^


arafatki są okropne, nigdy bym czegoś takiego nie założyła na głowę
też bym tego nie założyła, jak będe mieć 80 lat to bede chodzić z chusta na głowie
czasem zakładam ją jak zwykli ją nosić ludzie w krajach arabskich - na głowie. ale to bardziej dla pośmiania ze znajomymi.
na szyi głównie się ją nosi. czasem przy chłodzie zarzucam na ramiona. ogólnie przydaje się
Jak u Was w szkole jest z arafatkami? U mnie połowa szkoły w tym szajsie chodzi
Myślę sobie że giertych zamiast mundurków mógł arafatki wprowadzić Piszcie czy chodzicie w tym i czy w szkole jest tego mania?
Masa względnie niepotrzebnych tematów...
Ale do rzeczy...

Chodze, bo lubie. Fajna alternatywa dla szalika...
eee, czasami kogos zobacze, ale bez przesady.
ja w tym nie chodze, bo niepodobne to do mnie
ja też chodzę bo lubię i nie, że jakoś teraz w tym roku bo jakaś moda weszłą, ale już od dobrych kilku lat
wydawalo mi sie, ze byl juz temat o arafatkach ale chyba gdzies zniknal...

Fixen: Scaliłem
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • reszka.htw.pl
  • All right reserved.
    © Internet to potęga ÂŤ Obserwuję, myślę, piszę – serwis Goldenrose