Internet to potęga « Obserwuję, myślę, piszę – serwis Goldenrose
Dzi¶ przypada 30 rocznica ¶mierci znanego szczególnie harcerzom "Kamyka", autora "Kamieni na szaniec", żołnierza Armii Krajowej, twórcy metodyki zuchowej. W okresie PRL odsunięty od harcerstwa oraz z Uniwersytetu Łódzkiego, jako element obcy (wrogi ideologicznie). Do 1956 roku przebywał pod obserwacj± UB. Do pracy w harcerstwie powrócił w roku 1956, a na UŁ w roku 1958.Poza "Kamieniami na szaniec" napisał: "Antka Cwaniaka", "Ksi±żkę wodza zuchów" i "Kr±g rady", "Opowiadania o Wojtku i Czarnym" oraz "Wielk± Grę" i "Przodownika. Podręcznik dla kierowników oddziałów Zawiszy"
Zmarł w Warszawie 15 marca 1978
Mogę tylko dodać, że obecnie Aleksander Kamiński został zrehabilitowany w historiografii, po tym jak odsunięto go na boczny tor w czasach PRL-u.
Obecnie przy ulicy Aleksandra Kamińskiego znajduje się Instytut Historii UŁ.
Warto jeszcze przypomnieć, że na listach proskrypcyjnych Narodowych Sił Zbrojnych figurował jako element politycznie szkodliwy, komunista ew. kryptokomunista, syn francuskiej Żydówki.
nie spotkałem się nigdzie z takimi okre¶leniami Kamińskiego. Jeżeli takie się pojawiały, to raczej było to marginalne. Ale widocznie s± tacy, dla których pochodzenie ma większe znaczenie, niż sam człowiek. My¶lę, że każdy, kto choć jedn± z ksi±żek Kamyka przeczytał, potrafi zrozumieć, dlaczego zasługuje na pamięć.
Bo to były takie listy elementu ewentualnie groĽnego sporz±dzone przez wywiad NSZ w czasie wojny, zreszt± znalazł sie tam w doborowym towarzystwie (Sendlerowa min.). Nawiasem mówi±c to ¶wiadczy kiepsko o zdolno¶ciach owego wywiadu, bo o ile dobrze pamiętam, to matka Kamińskiego pochodziła z jakiej¶ wsi bodajże w Łódzkiem.