Internet to potÄga ÂŤ ObserwujÄ, myĹlÄ, piszÄ â serwis Goldenrose
Od setek lat wiadomo, że miód wzmacnia i regeneruje organizm, działa bakteriobójczo, odtruwająco, wspomaga trawienie, goi i koi.Pod hasłem MIÓD NATURALNY kryją się dwa różne "surowce wyjściowe", choć obydwa wytwarzane są przez te same pszczoły, mają zbliżony smak i podobne właściwości.
Myśląc o miodzie wyobrażamy sobie najczęściej roje pszczół unoszące się nad łąkami. Po powrocie do ula wytwarzają tzw. miód nektarowy. W zależności od tego, co kwitnie w pobliżu w danym czasie powstają różne rodzaje miodu (np. rzepakowy, czy wielokwiatowy). I jest to ten pierwszy typ miodu.
Drugi typ - miód spadziowy, ma mniej apetyczny "surowiec wyjściowy". Wytwarzany jest ze spadzi roślinnej, czyli substancji wydalanej przez mszyce żerujące na drzewach. W zależności od gatunku drzewa może być to spadź iglasta lub liściasta.
Obydwa "surowce wyjściowe" zbierane są przez pszczoły od kwietnia do sierpnia włącznie. Przekształcenie nektaru lub spadzi w miód następuje w organizmie pszczoły, a następnie w plastrach w ulu. Polega na przemianach biochemicznych, wśród których najważniejsza to rozkład enzymatyczny sacharozy na fruktozę (cukier owocowy) i glukozę.
Wysoka zawartość cukrów powoduje, że miód płynny po pewnym czasie od złożenia w ulu zaczyna krystalizować - z materii płynnej zamieniać w ciało stałe. Podgrzany do temperatury ok. 40°C, zachowuje płynność nieco dłużej. Przekroczenie 40°C przedłuża ten stan, ale prawie całkowicie niszczy jego wartości odżywcze i lecznicze.
Miód do celów leczniczych nie może być starszy niż 10 miesięcy, powinien być przechowywany w szklanym naczyniu, w ciemności i w temperaturze od 4 - 10°C.
Najlepszy miejscem dla miodu jest lodówka lub dobra, chłodna piwnica.
Gatunki i właściwości miodów
Rzepak kwitnie wcześnie i jest go dużo. Kwitnie na początku maja i wtedy pszczoły zaczynają wytwarzać miód rzepakowy. W stanie płynnym jest bezbarwny lub słomkowy. Krystalizuje szybko (nawet po kilku dniach od miodobrania) tworząc drobne ziarna o barwie białokremowej i mazistcj konsystencji. Zawiera dużo glukozy będącej najlepszą odżywką dla mięśni, szczególnie dla mięśnia sercowego. Polecany jest na choroby serca i niedomagania wątroby (zwiększa jej możliwości detoksykacyjne). Korzystny jest także dla dróg oddechowych i przy schorzeniach skóry. Wyrównuje w organizmie niedobory potasu i obniża ciśnienie krwi.
Na przełomie maja i czerwca kwitną robinie akacjowe; wtedy powstaje delikatny miód akacjowy. Jest prawie przezroczysty, czasem jasnozielonkawy. Po krystalizacji, często dopiero po upływie roku, przybiera barwę prawie białą. Za powolną krystalizację odpowiedzialna jest fruktoza, która zdecydowanie przeważa nad innymi cukrami. Miód akacjowy zawiera również flawonoidy, olejek eteryczny, kwasy organiczne i śluzy. Wskazany jest przy chorobach przewodu pokarmowego: przy nadkwasocie, stanach skurczowych i zapalnych żołądka oraz jelit. Jako produkt bogaty w łatwo przyswajalne cukry proste, stanowi cenną odżywkę regeneracyjną. Ze względu na swą konsystencję jest polecany jako środek zastępujący cukier. Może być stosowany przez chorych z lekkimi postaciami cukrzycy - jest najmniej słodki z miodów.
Nektar z kwitnących wczesnym latem lip daje zielonkawożółty lub jasnobursztynowy, aromatyczny miód lipowy, który po skrystalizowaniu przybiera barwę złocistożółtą. Ma wysoką aktywność antybiotyczną i wykazuje działanie napotne, przeciwgorączkowe, uspokajające i wykrztuśne. Niszczy drobnoustroje atakujące błony śluzowe nosa i gardła. Skuteczny podczas przeziębień, gryp i chorób dróg oddechowych. Wzmacniania mięsień sercowy, obniża ciśnienie.
Miód gryczany powstaje z jasnych kwiatków gryki kwitnących w lipcu i sierpniu. Jest brunatny, prawie czarny, krystalizuje powoli, w sposób kaszkowaty. Ma mocny, przyjemny zapach kwitnącej gryki i ostry, "drapiący" smak. Zawiera dużą ilość fruktozy (ponad 50 proc.), glukozy, związki flawonoidowe, magnez, żelazo oraz charakterystyczne dla ciemnych miodów: fosfor, miedź, cynk, jod, magnez, nikiel, kobalt, a także wolne kwasy i znaczne ilości enzymów. Również witaminę C, PP oraz witaminy z grupy B. Odznacza się- wysoką aktywnością antybiotyczną. Polecany jest na choroby serca i układu krążenia, zwłaszcza o podłożu miażdżycowym. Zwiększa elastyczność i wytrzymałość naczyń włosowatych. Odgrywa też rolę jako lek ochraniający wątrobę. Może być wykorzystywany przez chorych z lekkimi postaciami cukrzycy oraz przy anemii. Ma korzystny wpływ przy chorobach oczu, górnych dróg oddechowych, kłopotach z pamięcią.
Miód wielokwiatowy powstaje z nektaru wielu kwitnących równocześnie roślin. Często znajduje się w nim domieszka spadzi drzew iglastych. Jego kolor jest zmienny, od jasnokremowego do herbacianego. Można go podzielić na wiosenny, letni i jesienny. Wiosenny zawiera dużo cukrów prostych. Miody letnie i jesienne zawierają bogactwo enzymów i pierwiastków (np. krzemu). Polecany przy alergiach (astma oskrzelowa i katar sienny) jako produkt pobudzający układ odpornościowy. Ważne, by pochodził z pasiek w pobliżu zamieszkania. Miód wiosenny zawierający zwiększoną ilość cukrów prostych daje cenne źródło energii dla serca. Wspomaga także wątrobę w jej funkcji detoksykacji. Miód letni, znany jest jako środek zapobiegający i łagodzący przeziębienia i choroby dolnych dróg oddechowych.
Miód wrzosowy wytwarzany w porze kwitnienia wrzosu w stanie płynnym ma zabarwienie czerwonobrunatne. W czasie dość szybkiej krystalizacji przybiera konsystencję galaretowatą. Smak ma gorzkawy i ostry. Zalecany jest przy chorobach prostaty, nerek oraz przewodu pokarmowego. Należy do odmian występujących najrzadziej.
Miód spadziowy powstaje z przerobionej przez pszczoły wydaliny mszyc żerujących na drzewach iglastych (jodły i świerki) i liściastych. Najczęściej występuje z domieszką miodu nektarowego. Ma barwę od zielonkawej, zgniłozielonej do ciemnobrunatnej, prawie czarnej; zapach lekko korzenny; smak łagodny, mało słodki. Szybko ulega grudkowej krystalizacji; w czasie suchego lata zdarza się to nawet jeszcze w plastrach. Miody spadziowe mają wyższą zawartość związków azotowych, mineralnych, enzymów, kwasów organicznych i substancji antybiotycznych. Bardziej cenny jest miód ze spadzi iglastej. Stosuje się go w okresie rekonwalescencji i przy anemii (znaczna zawartość biopierwiastków makro i mikrośladowych), w stanach zapalnych dróg oddechowych, chorobach przemiany materii, serca, naczyń krwionośnych, reumatycznych oraz przy schorzeniach nerek i skóry.
Gazeta Przyroda Polska, Nr 9 wrzesień 2007, dr Marzena Stempień-Sałek
Ja piję miód codziennie rano i wieczorem...chroni mnie przed przeziębieniem!!!
myszka, a właśnie z czymś go pijesz? Ciepły, zimny?
Rozpuszczam go sobie w ciepłej przegotowanej wodzie, 1 dużą łyżkę na ok. 1/3 szklanki!
A tak w ogóle to też pyszna jest herbatka z miodem mniam mniam
herbatka z miodem Polemizował bym nad tym
Dlaczego? Nie smakuje Ci taka herbata?
Ja lubię sam miód oraz plastry miodu ale w herbacie mniej może dlatego że brałem zawsze dużo
kwestia gustu
Pozdrawiam
No tak, o gustach się nie dyskutuje. Ja też lubię miód. Codziennie wcinam kanapkę z miodem zamiast czekoladowego batona.
czekoladowego batona Puste kalorie
Wszyscy w rodzinie lubimy miód. Ja, przede wszystkim w herbacie, ale letniej. W gorącej miód traci dużo ze swoich właściwości. Lubię też maseczkę z miodu na usta. Znakomita gdy przebywamy w klimatyzowanych i przegrzanych pomieszczeniach.
maseczkę z miodu na usta To prosimy o sposób na przyrządzenie
Słoiczek miodu i palec :) Palec maczamy w owym słoiku i nakładamy miód na usta, a grubo! Trzymamy tyle ile nam silna wola pozwoli, zlizujemy i piękne usta mamy:)
Czy znasz właściwości lecznicze miodu pszczelego?
Na pewno nie wiesz o tym , że miód ma wiele właściwości leczniczych.. Zapoznaj się z artykułem a sam się przekonasz jak ważnym elementem diety jest miód!
Miód pszczeli jest podstawowym produktem pracy pszczół. Jego skład to w przewadze cukry proste: glukoza i fruktoza ok. 75%, woda - wg normy dopuszcza się jej 23 % w miodzie wrzosowym, 20 % w pozostałych. W znacznie mniejszych ilościach występują biopierwiastki (potas fosfor, magnez, wapń, w mniejszej ilości żelazo siarka), flawonoidy - naturalne kwasy organiczne, olejki eteryczne, witaminy (głównie z grupy B, wit C) i wiele innych skomplikowanych substancji, które w sumie składają się na właściwości miodu. Bardzo ważną rolę pełnią enzymy dodawane przez pszczoły w trakcie procesu powstawania miodu, to one w większości decydują o właściwościach przeciw zapalnych i przeciw drobnoustrojowych.
Miód działa wzmacniająco na układ odpornościowy organizmu, działa korzystnie na serce, wątrobę, układ pokarmowy. Wszystkim znane jest jego wykrztuśne i przeciwzapalne działanie w schorzeniach układu oddechowego.
Miód to wyjątkowy produkt, stosowany na co dzień pozwala uchronić nas przed wieloma dolegliwościami. W czasie choroby w zwiększonych dawkach potrafi skutecznie wspomagać leczenie.
Miód zwiększa siłę skurczu i wydolność serca, obniża ciśnienie krwi, oraz działa przeciw arytmicznie. Rozszerza również naczynia wieńcowe, oraz poprawia krążenie.
Miód jest z powodzeniem stosowany przy arytmii serca. W tym przypadku podaje się ok 100-200g miodu dziennie – oczywiście w kilku mniejszych porcjach.
Systematyczne spożywanie miodu pozwala zmniejszyć miażdżycę, oraz łagodzi dusznicę bolesną.
Miód posiada łagodne działanie uspokajające, łagodzące napięcie nerwowe.
Warto stosować miód przy wyczerpaniu psychicznym, oraz zmęczeniu pracą umysłową, oraz jako wspomagające leczenie schizofrenii, nerwic, oraz depresji.
Tradycyjnie miód jest używany w leczeniu wszelkiego typu przeziębień. Są to m. in .kaszel, chrypka, bóle gardła, stany zapalne gardła, zapalenie oskrzeli.
Miód posiada działanie wykrztuśne, zmniejsza ból gardła i głowy.
Miód normalizuje pracę żołądka, jak również wątroby. Można go stosować wspomagająco we wrzodach żołądka i dwunastnicy. Regularne przyjmowanie miodu pozwala wyeliminować zgagę.
Podczas biegunek, lub zaparć warto stosować miód, który unormuje pracę jelit.
W dermatologii miód ma zastosowanie podczas leczenia ran po oparzeniach, czy zabiegach chirurgicznych. Stosuje się go także na owrzodzenia cukrzycowe, oraz odleżyny. Miód można z powodzeniem stosować na niektóre schorzenia alergiczne skóry. Najlepszą metodą na popękane usta jest posmarowanie ich miodem.
W sprzedaży są dostępne następujące miody:
Miód wrzosowy
Miód rzepakowy
Miód lipowy
Miód kremowy Mniszek Lekarski
Miód kremowy Lipa z Bławatkiem
Miód Akacjowy
Miód Gryczany
Miód Wielokwiatowy
Miód nie jest zarejestrowany jako lek – formalnie jest traktowany jako substancja spożywcza, ale faktycznie jest lekiem. W przypadku spożywania miodu jako substancji leczniczej zaleca się taki miód który gwarantuje efekt leczniczy. Najlepiej zakupić go bezpośrednio od znajomego pszczelarza.
Adresy indywidualnych pszczelarzy można uzyskać w każdym większym mieście, w siedzibach związku pszczelarzy. Ja polecam miód z pasieki Dutkowiak dostępny w Wasz Sklep Zdrowa Tradycyjna i Ekologiczna Żywność ul. Koszykowa 20 Warszawa. Dostępny również przez Internet http://www.waszsklep.com.pl